Wat komt er allemaal bij kijken om als zelfstandig ondernemer in de gebouwde omgeving, infra en energie te werken? In de serie 'De Week Van...' neemt een van onze partners je op LinkedIn mee in hun werkweek. Door de week heen laten ze zien waar ze mee bezig zijn en hoe zij zich bewegen binnen ons werkveld. De tweede partner in deze serie is Peter Mathlener. Ter introductie stelden wij hem alvast enkele vragen.
Wie is Peter Mathlener?
In april 1973 ben ik geboren in Den Haag en woon inmiddels via een aantal (internationale) omzwervingen “op Ouddorp” op Goeree-Overflakkee met Linda, onze zoon Stijn (13) en onze dochter Yara (7). Na een studieonderbreking, in verband met een commercieel en ondernemend uitstapje, heb ik achtereenvolgens alsnog mijn MTS en HTS Weg- & Waterbouw afgemaakt. Om vervolgens op mijn 27e te starten bij, destijds NBM Beton- & Industriebouw, als werkvoorbereider op knooppunt A16/A58 Princeville. Mijn wens was ooit om een aannemingsbedrijf te beginnen in de GWW en ik heb daar ook het vakdiploma voor behaald. In de praktijk is dat er nooit van gekomen, maar in plaats daarvan heb ik wel (bijna) alle stations in het bouwbedrijf doorlopen bij achtereenvolgens BAM Civiel, Visser & Smit Bouw en Strukton Civiel. Uiteenlopend van werkvoorbereider tot tenderleider, accountmanager, projectleider en tegenwoordig richt ik mij vooral op omgevingsmanagement en het coördineren én opstellen van EMVI-plannen.
Buiten het werk zijn mijn interesses en hobby’s karate, golf, lezen, theaterbezoek, barbecueën, koken en lekker uit eten gaan met mijn vrouw of met het hele gezin.
Wanneer ben je als partner aangesloten bij Ipcon?
Op 1 januari 2013 ben ik als hoofd werkvoorbereiding gestart op het project OV SAAL.
Wat was voor jou de belangrijkste reden om partner van Ipcon te worden?
De belangrijkste reden om zelfstandig ondernemer te worden is toch wel de vrijheid om te doen en te kiezen wat je leuk vindt en waar je enthousiast van wordt. Daarnaast heeft onze oudste aangeboren hersenletsel en dat heeft de afgelopen 13 jaar veel druk op mijn agenda gelegd vanwege alle behandelingstrajecten. Ik merkte dat ik daardoor soms minder zichtbaar was en dat zat mijn groei naar zwaardere functies in vaste dienst in de weg. Doordat ik eigen baas ben, heb ik mijn agenda helemaal zelf in de hand en hoef ik mij alleen maar te focussen op het bereiken van het beste resultaat voor mijn opdrachtgevers. En waarom IPCON? Toen het concept destijds door Corné aan mij werd uitgelegd zag ik voor me dat dit de manier van werken van de toekomst wordt. De vaste baan is geschiedenis, laat staan de werkgever voor het leven. Ik kan mijn ondernemerschap er 100% in kwijt en het is fijn om dat met een groep gelijkgestemden te kunnen doen.
Wat is je expertise?
Door mijn commercieel-technische achtergrond ben ik sterk in het doorgronden van mijn opdrachtgevers, de vraag achter de vraag boven tafel te krijgen en het genereren van draagvlak voor projecten in de realisatiefase bij stakeholders. Omdat de ingenieur in mij ook de nodige aandacht vraagt, houd ik mij ook graag bezig met technische vraagstukken en de planning en fasering van projecten. Dat blijkt regelmatig waardevol te zijn in de tendertrajecten waar ik op word ingezet als EMVI-coördinator en -schrijver, maar ik ben daardoor als omgevingsmanager ook een volwaardig sparringpartner voor de hoofduitvoerder en de werkvoorbereiding.
Wat is de meerwaarde die je aan klanten kunt bieden?
Mijn gehele loopbaan ben ik opgevoed met de term Integraal. Dat aangevuld met mijn menselijke vaardigheden vanuit de commerciële functies die ik heb gehad, hebben mij gevormd tot iemand die een opgave of een uitvraag compleet en integraal overziet en doorziet. Vanuit die hoedanigheid en expertise maak ik mijn analyses en kom ik tot (adviezen voor) de beste aanpak voor een EMVI-plan of de benadering van die stakeholder die het draagvlak ondermijnt.
Wat trekt je aan in deze branche?
Vroeger vond ik de megaprojecten erg interessant. Grote en imposante constructies en gebouwen waar ik dan mijn steentje aan mocht bijdragen. Tegenwoordig vind ik kleinschaligere complexe projecten het meeste voldoening geven. Het project moet in zijn geheel ‘in je hoofd passen’, inclusief de context/omgeving. Maar er mogen wel flinke risico’s en knelpunten in zitten die moeten worden opgelost. En dat dan met de juiste club mensen in een team, daar mag je me altijd voor bellen!
Op welk project ben je tot dusver het meest trots?
Het ligt voor de hand om deze vraag te beantwoorden met de 'Tijdelijke Verbinding Suurhoffbrug' (omgevingsmanager), vanwege het spectaculaire transport en de invaaroperatie die via alle (sociale) media kanalen de aandacht trok tot in Singapore en de Verenigde Staten. Maar stiekem ben ik trotser op projecten zoals de tender en aanleg van het Theemswegtracé (omgevingsmanager), de reconstructie van Knooppunt Holendrecht (hoofd werkvoorbereiding) of de implementatie van BLVC op de campus van de TU Delft (BLVC-coördinator Campus).
Welke uitdagingen zie je binnen de bouw, infra en energie ontstaan voor de toekomst?
We staan als mensheid voor een enorme opgave om al het leven op onze aarde en de komende generaties na ons te beschermen tegen onomkeerbare schade en verlies door ons eigen toedoen. De verandering van onze manier van leven en alles wat daarmee samenhangt, dus ook de manier waarop wij wonen, hoe we in onze mobiliteit voorzien en de wijze waarop wij energie opwekken en verbruiken is zonder twijfel de grootste revolutie die wij als mensheid in gang moeten zetten. Het grote probleem daarbij is dat de beloning van die inspanningen zo ver achter onze horizon ligt, dat maar weinig mensen zich geroepen voelen om die handschoen op te pakken en daardoor zullen de ontwikkelingen en innovaties die nodig zijn langzamer op gang komen dan noodzakelijk is. Dat is in mijn ogen een enorme uitdaging!
Wat wil je iedereen die binnen de bouw, infra en energie werkt meegeven?
De branche is nog tamelijk conservatief en het lijkt nog altijd belangrijk om hogerop te komen doordat je om half zeven in de keet zit en ’s avonds om half tien nog e-mails verstuurt vanaf de tablet. We bouwen monumenten in het landschap die tenminste 100 jaar mee moeten kunnen gaan. Je wilt later niet door het land rijden met je kinderen op de achterbank en hoeven zeggen: “Kijk, bij deze tunnel ging mama bij papa weg omdat hij nooit tijd voor haar had. En bij die brug kreeg mama haar eerste burn-out. En door die sluis miste papa het afzwemmen voor jouw A-diploma”. Je wilt liever dat zij door die kunstwerken herinnerd worden aan de leuke partner, vader of moeder die je voor hen was!
Wil je Peter Mathlener volgen in zijn werkweek? Volg ons op LinkedIn.